Trzy dekady 1980-2011. Romuald Oramus, Stanisław Sobolewski Galeria Miejska bwa, Bydgoszcz 2013

 

Romuald Oramus i Stanisław Sobolewski należą do pokolenia, które debiutowało na początku lat osiemdziesiątych XX wieku. Był to czas wyjątkowy – trudny, ale niezwykle ciekawy. Młodzi artyści –wrażliwi na to, co działo się wokół nich – szybko dojrzewali życiowo i artystycznie. Pilnie obserwowali i odważnie komentowali wydarzenia polskiego życia politycznego i kulturalnego, kolejne zwroty w dziejach rodzinnego kraju. Intrygowała ich różnorodność stanów emocjonalnych człowieka, jego relacje z otaczającą go rzeczywistością i dokonywane wybory. Niektórzy z nich podążyli drogą sprzeciwu, podjęli grę o wolność, niezależność, solidarność. Powstawała sztuka gorąca, żywo reagująca na wydarzenia ważne i błahe, radosne i smutne, przewidywalne i zaskakujące. Budowały ją odważne pytania o sens życia, wartość myśli, przekonań i działań.

 

Obrazy Oramusa, lata 80. i 90.



Obrazy Oramusa, lata 80. i 90.



Po lewej 3 obrazy Sobolewskiego, pozostałe prace Oramusa



Obrazy Oramusa, w głębi po środku Sobolewski



Po lewej 2 obrazy Sobolewskiego, pozostałe prace Oramusa



Po lewej Oramus, po prawej Sobolewski



Oramus i jego Katedra XXXIV, 2009-2011



Oramus, obrazy z cyklu Katedra, 2007-2011

 

Obszary jej poszukiwań wyznaczały istotne sprawy i problemy związane z człowieczeństwem, z dobrem i zaletami tkwiącymi w ludziach. Obrazy, rysunki i grafiki z końca lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych ubiegłego wieku autorstwa dwójki krakowskich artystów znakomicie przetrwały próbę czasu, nadal zwracają naszą uwagę, zaciekawiają, fascynują [6].

 

Jerzy Brukwicki 

Trzy dekady: 1981-2011. Malarstwo wobec przemian na przykładzie twórczości Romuald Oramusa i Stanisława Sobolewskiego,  Kraków 2012.