Katedra Prousta I. Marcel - W poszukiwaniu idei czasu.

Pierwsza grafika – inicjująca cykl Katedra Prousta – obrazuje stan przeczucia, zbliżania się Marcela Prousta do ostatecznej decyzji odnośnie istoty swych twórczych intencji. Na czym miałyby polegać jego pisarskie zamiary, rodząc pytanie – co może stać się ostatecznym sensem jego życia? Dzieło Prousta, pomyślane na kształt wielopoziomowej katedry, jawi się na razie jako zarys intuicyjnie odczuwanej koncepcji. Metafizyczny wymiar twórczości spowity jest jeszcze mrokiem „bramy przejścia” w obszary nieznane ale „wyzwolone” od okruchów codzienności, metaforycznie obeschłych drzew i ich suchych „gałęzi życia”. Błądzący wśród nich Marcel, sylwetowo zrośnięty z materią codzienności – zdaje się być już ponad nią. Jest jej obserwatorem, zawieszonym w sieci sklepienia swej idei czasu – katedry.