Romuald Oramus, La cathédrale. Peinures et graviures Polskie Towarzystwo Historyczno-Literackie, Biblioteka Polska w Paryżu, 2020

Trochę wiślanej wody wpływa dzisiaj do Sekwany. Ci, którzy choć trochę znają malarską działalność Romualda Oramusa, zrozumieją od razu, że jego dzieło wpisuje się świetnie w pejzaż Paryża. Temat katedry jest w nim rozwijany z wielką wirtuozerią, i to zarówno w obrazach malarskich jak i w grafikach, a sylwetka Notre Dame przywoływana jest w quasi-wizjonerskim wymiarze. Dzieło to odwołuje się ponadto jednoznacznie do twórczości Marcela Prousta, który, jak wiemy, pragnął zbudować swą powieść na kształt monumentalnej i harmonijnej świątyni, zdolnej do udźwignięcia swej konstrukcji, złożonego wymiaru czasu i przemijania. Zagadnienie upływającego czasu, znajdujące się również w centrum rozważań Romualda Oramusa, zbliża świat jego wyobraźni do obrazów Józefa Czapskiego, którego paryskie doświadczenia są nam dobrze znane i bliskie.

Udało się nam zgromadzić w Bibliotece Polskiej w Paryżu owoc twórczych poszukiwań Romualda Oramusa prowadzonych w latach 2014–2019. Ten krakowski artysta wywołuje podziw wyjątkową jakością swych dokonań malarskich, rysunkowych i graficznych. Cykl malarski Katedra, jak również grafiki z cyklu Katedra Prousta, przywołują w poetycki sposób porządek geometryczny oraz układ form architektonicznych. Oba te cykle zawieszone są na granicy rzeczywistości i abstrakcji. Nawiązują wspaniale do naszego wspólnego dziedzictwa kulturowego.

W imieniu Polskiego Towarzystwa Historyczno-Literackiego w Paryżu i swoim własnym, kieruję słowa wdzięczności do Artysty za udostępnienie nam tej pięknej wystawy.*

Prof. Marek Tomaszewski

Wiceprezes Towarzystwa Historyczno-Literackiego w Paryżu

  Autorzy zdjęć wystawy: Romuald i Jakub Oramus, Elżbieta Orman