Katedra Prousta V. Albertyna uwięziona, 2016–2019
Albertyna w czasie związku z Marcelem jest niczym ptak w klatce jego wyobrażeń i pragnień. Zniewolona też dwoistością swej natury, staje się obiektem zazdrości i posądzeń o zdradę. Osaczona uzasadnionymi podejrzeniami, znajduje się w coraz bardziej nieprzychylnej atmosferze dwuznacznych okoliczności. Wokół niej unoszą się cienie skrywanych relacji z kobietami. W dole Marcel, pogrążony w mroku podejrzeń i ambiwalentnych emocji. W innej interpretacji Albertyna może być tu postrzegana jako utracony obiekt uczuć Marcela, odchodzący od niego, a potem tragicznie ginący, z czasem stający się coraz mniej znaczącym cieniem jego pamięci.
